به گزارش مشرق به نقل از اشراف، اندیشکده «اوپن بریفینگ» در مقاله‌ای به قلم «کوین لیم» و 
«راب اوگورمن» با بررسی چهار عامل حیاتی یعنی بی‌ثباتی در منطقه، توان نظامی اسرائیل، اقدامات موازی (جایگزین حمله نظامی)، نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، و در نهایت روابط ویژه آمریکا و اسرائیل به تحلیل احتمال بسیار اندک حمله اسرائیل به ایران در بازه زمانی شش ماهه نخست پس از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا می‌پردازد.
■ اسرائیل نگران موشک‌های شهاب 3 ایران است ■
سپاه پاسداران انقلاب [اسلامی] ایران از توانمندی‌های قابل توجهی برخوردار است. امکانات سپاه شامل یک یا دو تیپ موشکی، هر کدام متشکل از 12 تا 18 موشک‌انداز (سکوی پرتاب موشک) شهاب 1 و/یا شهاب 2، و تا 12 موشک‌انداز دیگر برای موشک‌های بالستیک میان‌برد شهاب 3 با حداکثر برد گزارش‌شده 1930 کیلومتر است. موشک شهاب 3 می‌تواند چندین کلاهک هسته‌ای را بر روی خود حمل کرده و بنابراین از نخستین دغدغه‌های اسرائیل محسوب می‌شود. آن دسته از موشک‌های شهاب 3 که با تسلیحات زیستی و شیمیایی تجهیز شده باشند کار را برای اسرائیل باز هم دشوارتر خواهند ساخت، زیرا هدف قرار دادن این موشک‌ها بر فراز اسرائیل، به ویژه در مراحل پایانی مسیرشان، خطرات مهلک کاملا آشکاری را در پی دارد. به علاوه ایران ذخیره‌ای از موشک‌های بالستیک میان‌برد قدر 110 با بردی برابر با 1800 تا 2000 کیلومتر را نیز در اختیار دارد که حتی نسبت به شهاب 3 هم از سرعت عمل بیشتری برخوردار است.
■ سپاه قدس ایران از توانمندی‌های نامتقارن هولناکی برخوردار است ■
به علاوه،
توانمندی پهپادهای ایرانی نیز در حال افزایش است، و تصور می‌شود که دست‌کم سه نوع از پهپادهای ایران (شاهد 129، کرار، و ابابیل-تی) قادر به حمل مهمات باشند. ابابیل-تی پیچیده‌ترین پهپاد ایران محسوب می‌شود؛ این پهپاد در کنار برخی ویژگی‌های ناشناخته، تنها نمونه از پهپادهای ایران است که می‌تواند تا منطقه هوایی اسرائیل نیز نفوذ کند.
و در نهایت سپاه پاسداران، در شاخه سپاه ویژه قدس، از توانمندی‌های نامتقارن هولناکی برخوردار است که می‌تواند مجموعه‌ای از عملیات‌های مخفیانه را برای هدف گرفتن منافع یهودیان و اسرائیل در سرتاسر دنیا برنامه‌ریزی کند.
■ تاسیسات هسته‌ای ایران بسیار پراکنده و بعضا از نظر دفاعی به شدت غیرقابل نفوذ هستند ■
و تا اینجا هنوز صحبتی از موشک‌ها و راکت‌های مستقر در لبنان، سوریه، و شاید غزه، و احتمالا دیگر نقاط منطقه به میان نیامده است. بنابراین حمله اسرائیل حتی اگر منجر به درگرفتن برخوردی فراگیر در منطقه نشود، باز هم هزینه‌های گزافی را به همراه خواهد داشت. در پاسخ به چنین تهدیداتی اسرائیل با همکاری آمریکا سیستم پدافند هوایی بسیار دقیق و چندلایه‌ای را تدارک دیده است که از «گنبد آهنین» (در برابر راکت‌های تاکتیکی کوتاه‌برد)، سیستم پدافند موشکی «پیکان» 2 و 3، و آتشبارهای «پاتریوت» (سیستم ضدموشک‌های بالستیک) تشکیل می‌شود؛ به علاوه باید به «فلاخن داوود» (در برابر راکت‌های دور و میان‌برد) که انتظار می‌رود در سال 2013 آماده بهره‌برداری شود نیز اشاره کرد. و در نهایت آمریکا این سیستم‌ها را با افزودن رادارهای ایکس-باند خود که قادر به ردیابی در مسافت‌های دورتر و در نتیجه زمان تشخیص بیشتری هستند، تکمیل می‌کند.
در مقابل با توجه به این نکته که تاسیسات ایران بسیار پراکنده بوده و برخی از آنها از استحکامات دفاعی بسیار قدرتمندی بهره می‌برند، تردیدهایی جدی در خصوص توان نظامی اسرائیل برای تخریب بخش قابل توجهی از برنامه هسته‌ای ایران وجود دارد. به علاوه، با وجود توان نظامی چشمگیر اسرائیل، ایران نیز از امکانات برجسته‌ای در نیروهای متعارف و نامتقارن خود برخوردار است که به تهران این امکان را می‌دهد که در صورت حمله اسرائیل، با واکنش متناسبی پاسخ دهد.
نظرات ارسال شده