احاديث بسيارى درباره عراق در قسمت نشانه هاى ظهور امام مهدى(عليه السلام) و حركت ظهورش آمده است و تقدير خدا اين است كه عراق ، مركز دولت جهانى عدل الهى باشد كه امام آن را بنيان مى نهد . تقسيم روايات مربوط به عراق پيش از ظهور سخت است ، برخى ، حاكمان آن جا را نام مى برند و برخى شهرهايش را نكوهش يا ستايش مى كنند ، گاهى از كمبود ميوه و ثمرات سخن مى گويند و همچنين ترسى كه اهالى آن جا را فرا مى گيرد و برايشان آرام و قرار باقى نمى گذارد .
شيخ مفيد(رحمه الله) مجموعه اى از نشانه هاى ظهور امام مهدى(عليه السلام) و رخدادهايى كه در عراق و جاهاى ديگر اتفاق خواهد افتاد را آورده و در ارشاد مى گويد : علامت ها و نشانه هايى از زمان قيام قائم مهدى(عليه السلام) و حوادث پيش از قيام بيان شده است از جمله : خروج سفيانى ، قتل سيد حسنى ، اختلاف بنى عباس بر سرِ حكومت دنيوى ، كسوف خورشيد در نيمه رمضان و خسوف ماه در آخر آن كه بر خلاف رويه عادى و معمول است . همچنين فرو رفتگى در « بيدا » و فرو رفتگى در غرب و شرق ، حركت كُند خورشيد از هنگام ظهر تا نيمه هاى عصر ; طلوع خورشيد از غرب ; قتل نفس زكيه در پشت كوفه ميان هفتاد نفر افراد صالح ; بُريدن سر مرد هاشمى بين ركن و مقام ، فرو ريختن ديوار مسجد كوفه ; روى آوردن سپاهى با پرچم هاى سياه از سوى خراسان ; شورش يمانى ; ظهور فردى « مغربى » در مصر و تملك مناطق شام توسط وى.
آمدن تركان به جزيره ، آمدن روميان به « رمله » (ساحل) ; طلوع ستاره اى درخشان در شرق، چنان كه ماه مى درخشد ، سپس خم شدن ستاره ، و رسيدن دو طرف آن به هم، پديدار شدن سرخى در آسمان و پخش شدن در گستره آن ; ظاهر شدن آتشى در شرق به مدت طولانى و ماندن سه يا هفت روز در جو و آسمان ; پايان سختى هاى اعراب و به زير فرمان درآوردن شهرها و خروج از زير سلطه عجم .
قتل امير مصر توسط اهالى ; ويرانى شام ; اختلاف و درگيرى سه لشكر در آن; ورود پرچم هاى قبيله قيس و عرب به مصر ، ورود پرچم هاى قبيله كنده به خراسان ; ورود لشكرى از سوى غرب تا وقتى كه به آستانه «حيره» برسد . رو آوردن لشكرى با پرچم هاى سياه از مشرق ، بدان گونه كه گفتيم ; شكاف آب فرات و ورود آب به محله هاى كوفه; ظهور شصت دروغگوى مدعى نبوت ; خروج دوازده نفر از آل ابوطالب كه همگى براى خود ادعاى امامت مى كنند; سوزاندان مردى ارجمند از بنى عباس بين « جلولا » و « خانقين » ; ساختن پل در آنجا تا مدينة السلام كه آب روان است .
برخاستن دود سياه در آغاز روز در مدينة السلام ; زلزله در آن جا به قدرى كه بسيارى از مناطق مدينة السلام زير خاك برود ; ترس و هراسى كه اهالى عراق و بغداد را فرا مى گيرد ; مرگ سخت و كاستى در اموال و جان ها و ميوه ها در بغداد ; يورش ملخ ها در فصل و غير فصل خود ، آن قدر كه به كشتزار و غلات حملهور مى شوند ; نيز به حبوبات كمى كه مردم كاشته اند .
اختلاف دو گروه عجم و خونريزى بسيار ميان آنان ; سرپيچى بندگان از پيروى سران خود و كشته شدن آنها به دست بالا دستان ; مسخ گروهى بدعتگزاران و خوك و ميمون شدن آنان ; چيرگى بردگان بر مناطقى كه سَرْوَران آنان مى زيستند.
سروش آسمانى كه تمامى ساكنان زمين ـ هر يك به زبان خويش ـ مى شنوند ; صورت و سينه اى كه در قرص خورشيد براى مردمان پديدار مى شود ; مردگانى كه از قبرها برانگيخته شده ، به دنيا برمى گردند تا با يكديگر آشنا شده ، همديگر را ببينند .
سپس در پايان 24 دفعه بارش پياپى كه پس از خشك شدن زمين ، آن را سرسبز كرده و بركاتش را نشان مى دهد .
پندار خشك شدن فرات يا آبهاى زمين ، صحت ندارد . بر عكس از اهل بيت(عليهم السلام) روايت شده است : سال ظهور ، سال پُر نعمت و پُر بارانى است ، آن قدر كه ميوه ها گنديده و آب فرات در كوفه سر ريز خواهد شد .
ارشاد از جعفر بن سعد از پدرش آورده است كه ابوعبدالله(عليه السلام) فرمود : «در سال فتح (و ظهور) فرات شكافته و آب وارد كوچه هاى كوفه مى شود » . مانند روايت در الغيبه طوسى /273 ; اعلام الورى /429 ; الخرائج 3/1164 ; اثبات الهداة 3/733 ; بحار 52/217 .
ارشاد از ابوعبدالله(عليه السلام) آورده است : « پيش از قائم(عليه السلام) سال پر بارانى است كه در آن ميوه ها و خرماى نخل ها مى گندد . در اين باره شك نكنيد » .
منبع احادیث: الغيبه طوسى /272; اعلام الورى /428 ; الخرائج 3/1164; اثبات الهداة 3/718 ; بحار 52/214 .
نظرات ارسال شده