در آستانه ظهور

شش ماه به ظهور 16

با تشکر از همه موعودیانی که ما را با مجموعه مقالات شش ماه به ظهور همراهی کردند این مقالات پیرامون حوادث ماه های منتهی به ظهور حضرت صاحب الزمان می افزاید می پردازد و امروز به بررسی حوادث ماه ذی بالقعده می پردازیم و در آخر امیدواریم  با نظرات خود ما را در این راه یاری دهید

حوادث ماه ذى‏القعده
از جمله آثار و تبعات معركه قرقيسيا كشتار تعداد زيادى است كه حرث و نسل (كنايه از كار و زندگى) را بر باد مى‏دهد؛ چرا كه از سويى حداقل 100/000 مرد كشته مى‏شوند و از سوى ديگر خوراك مردم اعم از گياهى و حيوانى آلوده مى‏گردند كه اين امر به جهت استفاده از اسلحه‏هاى كشنده‏اى است كه در اين معركه و جنگ به كار گرفته شده است.17 به دنبال آن خشكسالى و حرص ولع ناشى از آن براى يافتن خوراك رخ مى‏دهد. از اين روست كه مردم در اين ايام و براى انبار كردن غذا جهت اطرافيان خويش به اين سو و آن‏سو مى‏روند و اين حرص و ولع مردم باعث مى‏شود كه با هم بجنگند.
پيامبر اكرم(ص) فرمودند:
وقتى صيحه در ماه رمضان شنيده شد، در ماه شوال جنگى برپا مى‏شود (معركه قرقيسيا) قبايل به مسافرت كردن براى تهيه خوراكيها و جنگيدن (با همديگر براى آن) در ماه ذيقعده مى‏پردازند. در ماه ذيحجه هم حجاج غارت مى‏شوند و خون به پا مى‏شود.18
عبارت تميرالقبائل كه در حديث آمده است بدين معنى است كه غذا را از شهرى به شهر ديگر منتقل كنند و به آن غذايى كه منتقل مى‏شود »ميره« مى‏گويند. پس معنى اين بخش از حديث اين مى‏شود كه قبايل از شهرى به شهر ديگر مى‏روند تا از آن براى خود غذا خريده و آن را براى مدت يك سال مصرف خود انبار كنند و از ترس بخل و قحطى و گرانى و آلودگى غذاها به جهت جنگها و كشتارها و اسلحه‏هاى كشتار جمعى، از آن محافظت مى‏كنند.
محمد بن مسلم نقل كرد كه از امام صادق(ع) شنيدم كه مى‏فرمودند:
پيش از (آمدن) قائم(ع) نشانه‏هايى از ناحيه خداوند متعال براى (امتحان كردن) آنها خواهد بود.
پرسيدم: جانم به فدايتان آنها كدام نشانه‏ها هستند؟ فرمودند: اين آيه شريفه:
وَ لَنَبلفوَّنَّكفم بفشَى‏ء مفنَ الخَوفف وَالجفوع وَ نَقصف مفنَ الاَموالف وَالاَنففسف وَالَّثمَراتف وَ بَشّفرفالصَّابفرينَ19.
(حتماً شما را (يعنى مؤمنان قبل از قيام حضرت مهدى(ع)) با چيزهايى از ترس و گرسنگى و كمبود و كاستى در اموال و بدنها و محصولات امتحان مى‏كنيم و (در اين راستا) به صبرپيشگان بشارت بده (كه سربلند خواهد بود).20
قبايل در ماه ذيقعده به انبار كردن و در نتيجه نزاع و جنگ بر سر غذا مى‏پردازند و اين جريان حتى تا ماههاى بعد ادامه مى‏يابد. چنان‏كه در حديث تأكيد مى‏شود در ماه ذيحجه حجاج غارت مى‏شوند و به عبارت ديگر وسايل و اموال آنها را مى‏دزدند و به غنيمت مى‏گيرند.
»فيروز ديلمى« از رسول‏اللَّه(ص) نقل مى‏كند كه طى حديثى طولانى فرمودند:
صداى (آسمانى) در ماه رمضان و جنگ در شوال واقع مى‏شود و قبايل در ماه ذيقعده به انبار كردن (غذاها) مى‏پردازند و به حجاج در ماه ذيحجه يورش مى‏برند و محرم، چه محرمى خواهد بود؟ ابتدايش بلا بر سر امتم مى‏آيد و پايانش فرج و گشايش براى امتم حاصل مى‏شود. نجات يافتن مؤمن در آن بهتر از خزينه‏اى است كه 100 هزار ظرفيت داشته باشد.21
معناى آن چنين مى‏شود: رفتن و جهاد كردن به همراه حضرت مهدى(ع) بهتر است از جمع كردن غذايى كه 100 هزار نفر را كفاف دهد؛ چرا كه اين ذخيره‏سازى نفع و خيرى براى كسى ندارد و توفيق جهاد كردن به همراه امام معصوم(ع) و آن هم حضرت حجت(ع) در حقيقت تمام خير دنيا و آخرت است.
پيش از اين ديديم كه ائمه معصومين(ع) به شيعيان و محبان و پيروان خويش مى‏آموختند كه پس از شنيدن صيحه آسمانى در ماه رمضان تاآنجا كه برايشان ممكن است غذا ذخيره كنند؛ يعنى در واقع پيش از آن كه معركه قرقيسيا و جنگها و فتنه‏هاى پس از آن پديد بيايند؛ شيعيان بايد احتياطاً طى اين دو ماهى كه وقت باقى است غذا ذخيره كنند كه ممكن است پس از اين جريان خوراكيها به واسطه جنگها و اسلحه‏ها و بمبهايى كه به كار برده مى‏شود علاوه بر كمياب و گران شدنشان، آلوده هم بشوند. در آن زمان آن دسته از شيعيان و پيروان معصومين(ع) كه به تعاليم اين بزرگواران عمل كنند؛ از اين مصايب، خطرات و مشكلات در امان مانده، و شكرگزار درگاه الهى خواهند بود.