در بخش‌هاي قبلي اين سلسله مقالات، با برخي نشانه‌هاي مخصوص سال ظهور امام عصر(عج) آشنا شديم و اينك به بررسي سلسله رويدادهايي مي‌پردازيم كه در آخرين ماه‌هاي پيش از ظهور آن حضرت رخ مي‌دهد.
حوادث ماه شعبان
در اين ماه، روحية آمادگي آميخته به ترس و هراسي در جهان اسلام نمايان مي‌شود كه ناشي از بروز آن دسته از جريانات سياسي است كه در يك عرصه با هم به تاخت و تاز مشغولند كه از ماه رجب به مرور رو در روي هم قرار گرفته‌اند.
به طور كلي دو جريان در اين ايام در حال شكل گرفتن است: جريان ياوران حضرت مهدي(ع) (يماني از يمن و سيد خراساني از ايران) و جريان سفياني كه بر رقباي خويش «اصهب» و «ابقع» فايق آمده و پس از اين پيروزي با روميان و يهوديان (غرب) هم پيمان گشته است.
در ماه شعبان جريانات از هم جدا شده و مردم هم از كنار يكديگر پراكنده مي‌شوند و به همين علت است كه در احاديث نشانه‌ها و حوادث دوران ظهور، خاورميانه همانند ميدان مبارزه و جنگ‌هاي متعدد و با كشته‌هاي بسيار ترسيم شده است. ساكنان اين منطقه هم كه مسلمانان هستند در شرايط گرفتاري و سختي و ناراحتي به سر مي‌برند كه نتيجه عدم ثبات سياسي كشورهاي منطقه است و به زودي هم آتش جنگ جهاني بزرگي برافروخته خواهد شد.
ابوبصير نقل مي‌كند كه از امام صادق(ع) درباره ماه رجب پرسيدم. حضرت فرمودند:
پيش از اسلام (دوران جاهليت) آن را ـ يعني ماه رجب را ـ بزرگ مي‌شمردند و در آن جنگ نمي‌كردند (نام آن را ماه خالي از نداي جنگ نهاده بودند).
ابو بصير مي‌گويد:
پرسيدم شعبان؟
ـ امور در آن از هم جدا مي‌شود؛
ـ (ماه) رمضان چطور؟
ـ ماه خداوند تبارك و تعالي است كه در آن به نام صاحب شما، حضرت مهدي(ع)، و پدرش ندا در دهند.
ـ شوال؟
ـ در آن مردم پراكنده شوند.
ـ ذي‌القعده؟
ـ در آن مي‌نشينند؛
ـ ذي‌حجة؟
ـ آن ماه خون است؛
ـ پس محرم (چطور خواهد بود؟)
ـ در آن حلال را حرام كرده و حرام را حلال مي‌گردانند.
ـ صفر و ربيع(الاول و الثاني)؟
ـ در آن ننگي (مرگ) زشت (وحشتناك) و امري عظيم خواهد بود.
ـ جمادي (الاول و الثاني)؟
ـ از ابتدا تا انتهايش فتح و پيروزي است. 1
ابو حمزه ثمالي از قول امام باقر(ع) نقل كرده كه فرمودند:
وقتي شنيديد كه مردم شام دچار اختلاف شده‌اند، از آنجا فرار كنيد كه فتنه و كشتار به جانش افتاده است.
گفتم به كجا فرار كنيم؟ فرمودند:
مكه بهترين جايي است كه مردم بدانجا بگريزند. 2
در روايتي كه در روضة الكافي آمده و اين رويدادها را توصيف كرده و مردم را متوجه وظايفشان در آن زمان و شرايط مي‌كند آمده است:
وقتي ماه رجب شد با نام خداوند متعال روي كنيد و اگر دوست داشتيد كه تا شعبان به تأخير بيندازيد، ضرر نمي‌بينيد و اگر دوست داشتيد كه در ميان اقوام و خويشانتان پناه بگيريد (روزه بگيريد) شايد براي شما بهتر (محكم‌تر) باشد سفياني هم به عنوان يك نشانه براي شما كافي است. 3
در اين حديث اجازه داده شده است كه شتاب كردن در مسافرت تا پايان ماه رمضان به تأخير انداخته شود. و امام باقر(ع) براي راهنمايي كردن شيعيان خويش در قسمتي از آن حديثي طولاني چنين فرموده‌اند:
سفياني براي شكنجه كردن دشمنان شما كافيست و او از جمله نشانه‌هايي براي شماست (براي فهم نزديكي ظهور). علي‌رغم اينكه اين فاسق شورش كرده شما يك يا دو ماه پس از خروج او از جاي خود تكان نخوريد؛ ناراحتي به شما نخواهد رسيد تا اينكه جمع زيادي از غير شما (غير شيعيان) را بكشد (اشاره به معركه قرقيسياست).
برخي از اصحاب گفتند: با عيال (زن و فرزند) خود در آن زمان چه كنيم؟ فرمودند:
مردان خويش را از سفياني پنهان كنيد؛ چرا كه او كينه و حرص شيعيان را به دل دارد ولي زنان ان‌شاءالله ناراحتي به آنها نخواهد رسيد.
پرسيدند: پس مردان به كدام سو خارج شوند و از دست او به كجا فرار كنند؟ فرمودند:
در مدينه چه مي‌توانيد بكنيد در حالي كه سپاهيان آن فاسق بدانجا روي مي‌كنند. ولي شما به مكه برويد كه محل اجتماع شما آنجاست و فتنة او به مدت حمل يك زن يعني 9 ماه طول مي‌كشد و ان‌شاءالله بيش از اين اجازه نخواهد يافت.4
پی نوشت
1. بحارالانوار، ج52، ص272؛ بشارة‌الاسلام، ص142؛ بيان‌الائمه(ع)، ج2، ص686.
2 . بحارالانوار، ج52، ص271؛ السفياني، فقيه، ص123.
3 . بحارالانوار، ج52، ص302؛ السفياني، ص122.
4 . الغيبة، نعماني، ص203؛ السفياني، ص122.
محمود مطهری نیا
نظرات ارسال شده