همگان بر این عقیده اند که بیشترین تعداد شیعیان در ایران، عراق، بحرین و پاکستان زندگی می کنند، در حالی که در آخرین اطلاعات آماری رسمی، تعداد شیعیان در هندوستان 84 میلیون نفر اعلام شده است، اما اطلاعات غیررسمی گویای آن است که 100 میلیون شیعه در هندوستان زندگی می کنند که در تمام آن سرزمین پراکنده شده اند، البته جایگاه اجتماعی، اقتصادی علمی ویژه خود را دارند.
به گزارش موعود به نقل از شفقنا، بر عکس سایر ایالت های هندوستان ایالت « لکنهو» حدود 17 میلیون مسلمان شیعه دارد که سه میلیون تن از آن ها در مرکز آن تمرکز یافته اند. ساکنان این ایالت بر مذهب جعفری و از عاشقان اهل بیت (علیه السلام) هستند.
این ایالت که ده ها حوزه علمیه فعالیت می کنند، مرکز روحی و معنوی هندوستان به شمار می رود، به طوری که می توان آن را همچون قم در ایران یا نجف در عراق قلمداد کرد. علاوه بر آن در این ایالت 1000 عالم دینی و شیخ بزرگ و ده ها مرکز دینی، فرهنگی و ادبی وجود دارد.
شیعیان هندی آیین های زیادی دارند که اغلب آن ها در ماه محرم خود را بیش از هر زمان دیگری نشان می دهند. در تمام شب های محرم همگان در مساجد و حسینه ها جمع می شوند و سینه زنی و عزاداری می کنند، علاوه بر آن به تاسی از حضرت زینب (سلام الله علیها) روز دهم عاشورا بر روی گدازه های آتش راه می روند؛ زیرا بر این عقیده اند که روز دهم حضرت زینب بر گدازه های مانده از چادرهای سوخته خانواده اش راه رفت و پاهایش تاول زده و سیاه شد.
بر اساس گزارش پایگاه العقیده ایالت لکنهو در انتشار تشیع در سایر شهرهای هندوستان نقش بسزایی دارد. علمای زیادی از این ایالت به ایالت های دیگر سفر می کنند تا تشیع را در اقصی نقاط هند گسترش دهند.
لازم به ذکر است که در کشورهایی همچون جمهوری اسلامی ایران، عراق، افغانستان، پاکستان و بحرین بیشترین درصد جعیت را شیعیان تشکیل می دهند، اما بیشترین تعداد شیعیان را می توان در هندوستان یافت که بنا بر آمار غیررسمی حدود 100 میلیون شیعه در آن زندگی می کنند.
هندوستان با داشتن 180 میلیون مسلمان معادل 14 درصد از کل جمعیت دومین تجمع بزرگ مسلمانان بعد از اندونزی محسوب می شود. اسلام دومین دین در هند محسوب می شود.
بعد از جداسازی هندوستان و پاکستان اغلب پزشکان و تحصیل کردگان هندی مسلمان به پاکستان مهاجرت کردند، به همین دلیل اغلب مسلمانانی که اکنون در هندوستان زندگی می کنند، روستایی محسوب می شوند.
هنوز هم اکثر مسلمانان زندگی خود را با استفاده از کشاورزی می گذارنند و با توجه به آن که بازار کار در ادارات عالی دولتی در برابر مسلمانان محدود است بنابراین گروه های زیادی از طبقه متوسط جامعه اسلامی هندی تحصیل و ورود به مدارس را رها کرده و سعی کردند بدون نیاز به آموزش وارد بازار کارهایی شوند که نیاز مبرمی به تحصیل نداشته باشد.
نظرات ارسال شده