مهدویت , مهدویت , خاورمیانه و آخر الزمان , حجاز و آخر الزمان , وهابیت و آخر الزمان , ایران و آخر الزمان ,
135 بازدید
در میان مردم شایع می شود که آن حضرت در مدینه منوره اقامت گزیده ، و حکومت حجاز یا نیروهاي خارجی جهت کنترل اوضاع داخلی حجاز ، و پایان دادن به کشمکش قبائل با حکومت وقت لشکریان سفیانی را از سوریه به یاري می طلبند
به گزارش سرويس ديني جام نيوز، در دو بخش قبلي "سيماي كلي دوران ظهور" به تحولات عربستان و نقش غرب در نبرد آخرالزمان پرداخت شد.
در ادامه به برخي ديگر از روايات در مورد آخرالزمان مي پردازيم.
سیف بن عمیره گفت : نزد ابوجعفر منصور بودم وي بدون مقدمه گفت : این سیف بن عمیره بدون تردید ندا کننده اي از آسمان نام مردي از فرزندان ابوطالب را می خواند . گفتم : فدایت شوم اي امیرمؤ منان ، این سخن را روایت می کنید ؟ گفت : آري سوگند به آن کس که جانم در دست اوست آن را با گوش خود شنیدم. گفتم : اي امیر مؤ منان ، من تاکنون چنین حدیثی از کسی نشنیده ام ! گفت : اي سیف ، این سخن حق است ، زمانیکه آن امر واقع می شود ، نخستین کسی که اجابت نماید ما هستیم ، مگر نه این است که آن ندا ، مردي از عموزادگان ما را می خواند ؟ گفتم :آیا آن مرد از فرزندان فاطمه (سلام الله علیها) است ؟ گفت : آري این سیف ، چنانچه این روایت را از ابوجعفر محمد بن علی امام باقر نشنیدهبودم ، اگر تمام مردم روي زمین برایم می گفتند نمی پذیرفتم ، اما او محمد بن علی (امام باقر (علیه السلام) است . طبق روایات پس از این نداي آسمانی ، حضرت مهدي (علیه السلام) به طور سري با برخی از یاران و هواداران خود ارتباط برقرار می نماید . درباره آن بزرگوار ، در سراسر گیتی سخن بسیار به میان آمده ، و نام وي زبانزد همگان گشته ، و محبتش در دلها جاي می گیرد . دشمنان وي از ظهور آن حضرت سخت بیمناك شده ، و از این رو براي دست یافتن به او به تلاش و کوشش می پردازند .
در میان مردم شایع می شود که آن حضرت در مدینه منوره اقامت گزیده ، و حکومت حجاز یا نیروهاي خارجی جهت کنترل اوضاع داخلی حجاز ، و پایان دادن به کشمکش قبائل با حکومت وقت لشکریان سفیانی را از سوریه به یاري می طلبند . این سپاه وارد مدینه گشته و به هر مرد هاشمی که دست یابند او را دستگیر می کنند . بسیاري از آنان و شیعیان آنها را کشته و بقیه را بزندان می افکنند . سفیانی ، دسته اي از نیروهاي خود را روانه مدینه می کند و آنها مردي را در آنجا بقتل می رسانند و مهدي و منصور از آنجا می گریزند ، و از اولاد پیامبر (صلی الله علیه و آله) کوچک و بزرگ آنان دستگیر شده به گونه اي که هیچکس نمی ماند جز اینکه دستگیر و زندانی می گردد ، نیروهاي سفیانی در تعقیب آن دو مرد از شهر بیرون می آیند و حضرت مهدي (علیه السلام) همانند حضرت موسی علیه السلام ، بیمناك و نگران از آنجا خارج شده و رهسپار مکه می گردد .
سپس آن حضرت در شهر مکه با بعضی از یاران خود تماس می گیرد تا اینکه قیام و حرکت مقدس خویش را در شب دهم محرم بعد از نماز عشاء از حرم شریف مکی آغاز می کند آنگاه نخستین سخنرانی خود را براي مردم مکه ایراد می فرماید ، که دشمنان وي سعی در ترور آن حضرت دارند ، اما یاران آن حضرت با در میان گرفتن آن بزرگوار دشمنان را دور و متفرق ساخته ، و نخست بر مسجد الحرام و سپس بر مکه تسلط می یابند .
در صبح روز دهم محرم حضرت مهدي علیه السلام پیام خود را به زبانهاي مختلف به تمام جهان ابلاغ می کند و ملل دنیا را به یاري خویش دعوت کرده ، اعلام می دارد که در مکه باقی خواهد ماند ، تا معجزه اي که جد گرامی اش حضرت مصطفی (صلی الله علیه و آله) وعده فرموده ، و آن فرو رفتن لشکریان سفیانی بزمین است که براي درهم شکستن حرکت آن حضرت راهی مکه می شوند ، به وقوع پیوندد . اما پس از اندك زمانی ، معجزه وعده دادن شده در مورد سپاه سفیانی که در مسیر مکه به حرکت در آمده اتفاق می افتد .
چون (سپاه سفیانی ) به بیابان مدینه می رسد خداوند آنها را در زمین فرو می برد ، و این مصداق فرموده خداي بزرگ است که فرمود : ((واگر تو اي پیامبر سختی حال تبهکاران را مشاهده کنی آنگاه که ترسان و هراسان گشته و هیچ از عذاب آنان فروگذار نشود و از مکانی نزدیک گرفتار شوند ((همینکه به بیابان می رسند به زمین فرو می روند و کسانی که پیشاپیش رفته اند باز می گردند تا ببینند آن قوم چه کردند که خود نیز به سرنوشت آنان دچار می شوند و عقب ماندگان نیز از راه رسیده و به آنها می پیوندند که جویاي حال آنان شوند ، به همین بلا گرفتار می شوند . آن حضرت پس از این معجزه فرو رفتن دشمنان در زمین ، با سپاه خود که متشکل از ده و اندي هزار تن است که از مکه رهسپار مدینه می گردد ، و پس از نبردي با نیروهاي دشمن مستقر در آنجا ، مدینه را آزاد ساخته ، آنگاه با آزادسازي دو حرم مکه و مدینه فتح حجاز و تسلط بر منطقه خاتمه می یابد . برخی از روایات خاطر نشان می سازد که آن حضرت ، پس از پیروزي بر حجاز راهی جنوب ایران می شود و در آنجا با سپاه ایران و توده هاي مردم آن سامان به رهبري خراسانی و شعیب بن صالح برمی خورد آنان با وي بیعت کرده و با همرزمی یکدیگر با قواي دشمن در بصره به پیکار می پردازند که سرانجام به پیروزي بزرگ و آشکاري دست می یابند . سپس امام (علیه السلام) وارد عراق گردیده و اوضاع داخلی آنجا را پاکسازي می کند و با درگیري با بقایاي نیروهاي سفیانی و گروهکهاي متعدد شورشی آنها را شکست داده و به قتل می رساند .
آنگاه عراق را مرکز حکومت و کوفه را پایتخت خود قرار می دهد ، و بدین سان ، یمن ، حجاز ، ایران ، عراق ، و کشورهاي خلیج فارس یکپارچه تحت فرمانروائی آن حضرت در می آید.
منبع: كتاب عصر ظهور
در ادامه به برخي ديگر از روايات در مورد آخرالزمان مي پردازيم.
سیف بن عمیره گفت : نزد ابوجعفر منصور بودم وي بدون مقدمه گفت : این سیف بن عمیره بدون تردید ندا کننده اي از آسمان نام مردي از فرزندان ابوطالب را می خواند . گفتم : فدایت شوم اي امیرمؤ منان ، این سخن را روایت می کنید ؟ گفت : آري سوگند به آن کس که جانم در دست اوست آن را با گوش خود شنیدم. گفتم : اي امیر مؤ منان ، من تاکنون چنین حدیثی از کسی نشنیده ام ! گفت : اي سیف ، این سخن حق است ، زمانیکه آن امر واقع می شود ، نخستین کسی که اجابت نماید ما هستیم ، مگر نه این است که آن ندا ، مردي از عموزادگان ما را می خواند ؟ گفتم :آیا آن مرد از فرزندان فاطمه (سلام الله علیها) است ؟ گفت : آري این سیف ، چنانچه این روایت را از ابوجعفر محمد بن علی امام باقر نشنیدهبودم ، اگر تمام مردم روي زمین برایم می گفتند نمی پذیرفتم ، اما او محمد بن علی (امام باقر (علیه السلام) است . طبق روایات پس از این نداي آسمانی ، حضرت مهدي (علیه السلام) به طور سري با برخی از یاران و هواداران خود ارتباط برقرار می نماید . درباره آن بزرگوار ، در سراسر گیتی سخن بسیار به میان آمده ، و نام وي زبانزد همگان گشته ، و محبتش در دلها جاي می گیرد . دشمنان وي از ظهور آن حضرت سخت بیمناك شده ، و از این رو براي دست یافتن به او به تلاش و کوشش می پردازند .
در میان مردم شایع می شود که آن حضرت در مدینه منوره اقامت گزیده ، و حکومت حجاز یا نیروهاي خارجی جهت کنترل اوضاع داخلی حجاز ، و پایان دادن به کشمکش قبائل با حکومت وقت لشکریان سفیانی را از سوریه به یاري می طلبند . این سپاه وارد مدینه گشته و به هر مرد هاشمی که دست یابند او را دستگیر می کنند . بسیاري از آنان و شیعیان آنها را کشته و بقیه را بزندان می افکنند . سفیانی ، دسته اي از نیروهاي خود را روانه مدینه می کند و آنها مردي را در آنجا بقتل می رسانند و مهدي و منصور از آنجا می گریزند ، و از اولاد پیامبر (صلی الله علیه و آله) کوچک و بزرگ آنان دستگیر شده به گونه اي که هیچکس نمی ماند جز اینکه دستگیر و زندانی می گردد ، نیروهاي سفیانی در تعقیب آن دو مرد از شهر بیرون می آیند و حضرت مهدي (علیه السلام) همانند حضرت موسی علیه السلام ، بیمناك و نگران از آنجا خارج شده و رهسپار مکه می گردد .
سپس آن حضرت در شهر مکه با بعضی از یاران خود تماس می گیرد تا اینکه قیام و حرکت مقدس خویش را در شب دهم محرم بعد از نماز عشاء از حرم شریف مکی آغاز می کند آنگاه نخستین سخنرانی خود را براي مردم مکه ایراد می فرماید ، که دشمنان وي سعی در ترور آن حضرت دارند ، اما یاران آن حضرت با در میان گرفتن آن بزرگوار دشمنان را دور و متفرق ساخته ، و نخست بر مسجد الحرام و سپس بر مکه تسلط می یابند .
در صبح روز دهم محرم حضرت مهدي علیه السلام پیام خود را به زبانهاي مختلف به تمام جهان ابلاغ می کند و ملل دنیا را به یاري خویش دعوت کرده ، اعلام می دارد که در مکه باقی خواهد ماند ، تا معجزه اي که جد گرامی اش حضرت مصطفی (صلی الله علیه و آله) وعده فرموده ، و آن فرو رفتن لشکریان سفیانی بزمین است که براي درهم شکستن حرکت آن حضرت راهی مکه می شوند ، به وقوع پیوندد . اما پس از اندك زمانی ، معجزه وعده دادن شده در مورد سپاه سفیانی که در مسیر مکه به حرکت در آمده اتفاق می افتد .
چون (سپاه سفیانی ) به بیابان مدینه می رسد خداوند آنها را در زمین فرو می برد ، و این مصداق فرموده خداي بزرگ است که فرمود : ((واگر تو اي پیامبر سختی حال تبهکاران را مشاهده کنی آنگاه که ترسان و هراسان گشته و هیچ از عذاب آنان فروگذار نشود و از مکانی نزدیک گرفتار شوند ((همینکه به بیابان می رسند به زمین فرو می روند و کسانی که پیشاپیش رفته اند باز می گردند تا ببینند آن قوم چه کردند که خود نیز به سرنوشت آنان دچار می شوند و عقب ماندگان نیز از راه رسیده و به آنها می پیوندند که جویاي حال آنان شوند ، به همین بلا گرفتار می شوند . آن حضرت پس از این معجزه فرو رفتن دشمنان در زمین ، با سپاه خود که متشکل از ده و اندي هزار تن است که از مکه رهسپار مدینه می گردد ، و پس از نبردي با نیروهاي دشمن مستقر در آنجا ، مدینه را آزاد ساخته ، آنگاه با آزادسازي دو حرم مکه و مدینه فتح حجاز و تسلط بر منطقه خاتمه می یابد . برخی از روایات خاطر نشان می سازد که آن حضرت ، پس از پیروزي بر حجاز راهی جنوب ایران می شود و در آنجا با سپاه ایران و توده هاي مردم آن سامان به رهبري خراسانی و شعیب بن صالح برمی خورد آنان با وي بیعت کرده و با همرزمی یکدیگر با قواي دشمن در بصره به پیکار می پردازند که سرانجام به پیروزي بزرگ و آشکاري دست می یابند . سپس امام (علیه السلام) وارد عراق گردیده و اوضاع داخلی آنجا را پاکسازي می کند و با درگیري با بقایاي نیروهاي سفیانی و گروهکهاي متعدد شورشی آنها را شکست داده و به قتل می رساند .
آنگاه عراق را مرکز حکومت و کوفه را پایتخت خود قرار می دهد ، و بدین سان ، یمن ، حجاز ، ایران ، عراق ، و کشورهاي خلیج فارس یکپارچه تحت فرمانروائی آن حضرت در می آید.
منبع: كتاب عصر ظهور
نظرات ارسال شده