پوشيدن لباس سياه شعار اهل مصيبت و علامت سوگواري و عزا است و پوشيدن آن در عزاي حضرت سيّدالشهدا و ساير معصومين عليهم السلام تعظيم شعاير و اعلان برائت از اعداي آل محمد(ص)و تجليل ازايثار, فداكاري , شهادت در راه خدا و عناوين راحجه ديگر است . به طور يقين اين برنامه ها و سياه پوشيدن وسياهپوش كردن در و ديوار خانه و حسينيه ها, تكايا و مجالس , كه متضمن درس هاي بسيار آموزنده و موجب تعالي افكار و اهداف و تبلور شعور مذهبي و انساني است همه راحج و سبب احيا و بسط امر مذهب و تحكيم علايق وروابط با خاندان رسالت است .(1) فقها پوشيدن لباس سياه جهت عزاداري را راجح مي دانند. پس از شهادت امام حسين (ع)و ياران آن حضرت ,كسي از زنان بني هاشم و طايفه قريش نبود مگر آن كه براي امام حسين (ع)لباس سياه پوشيده بود.(2) فقط در دوران حاكميت بني عباس , چون لباس سياه به عنوان لباس رسمي آنان محسوب مي شده پوشيدن لباس سياه به عنوان يكي از مصاديق تلبس به لباس ظلمه و تشبه به آن ها محسوب مي شد كه با نابودي آنان اين عنوان منتفي شده. امروزه سياه پوشي از ويژگي هاي مهم شيعه است , شيعه در عزاداري ها همانند ايام محرم و صفر نه تنهاسياه مي پوشد, بلكه در و ديوار و كوي و برزن را نيز سياهپوش مي كند. لباس سياه , نشانهء عشق و دوستي به ساحت مقدس امامان معصوم است و اعلام جانبداري از سرور آزادگان در جبههء ستيز حق و باطل كه سراسر تاريخ را فراگرفته است . شيعه با سياهپوشي خويش در عاشورا اعلام مي دارد كه در منطق وي , بي حسين , جامعه تاريك , جهان بي فروغ است .(3) امروزه پوشيدن لباس سياه از شعاير شيعه محسوب مي شود. پی نوشت: 1.حسين رجبي , پاسخ به شبهات عزاداري , ص 105 2.بحارالانوار, ج 45 ص 196 3.همان , ص 106 |
نظرات ارسال شده