بعضی از آدمها - چه ما دلمان بخواهد و چه دلمان نخواهد- از رحمت خداوند دور هستند! وقتی کسی از رحمت خداوند دور شد، حتماً به آتش دوزخ می افتد. دور شدن از رحمت خدا، همان «لعن شدن» است و کسانی که محرومند: «لعنت شدگان». حالا چیزی که در این بین خداوند از ما خواسته است پیوستن به جمع لعنت کنندگان دشمنان خداست و خدا می داند که این لعنت کردن، چقدر لعنت کنندگان دشمنان خدا را به رحمت او نزدیک می کند.
روزی مردی به امام جعفر صادق(علیه السلام) رسید و حضرت را در حالی دید که درباره ی جهاد و یاری اهل بیت (علیهم السلام) سخن می گویند. مرد با ناراحتی گفت: «يا ابن رسول اللَّه! من به واسطه ی بدنم از يارى شما عاجزم و جز بيزارى از دشمنان شما و لعن آنها را از عهده ی من برنمی آید. پس؛ حالم چگونه است؟»
امام صادق (ع) به او فرمودند:
«پدرم از پدرش از جدّش روایت نمود كه، رسول خدا (صلّى اللَّه عليه و آله) فرمود: كسى که از يارى ما- أهل بيت- عاجز و ناتوان شد و در نهان و خلوت هاى خويش به لعن دشمنان ما پرداخت، صداى او را خدا، به همه ی فرشتگان- از زمين تا عرش الهى- می رساند و هر زمان كه اين مرد، دشمنان ما را لعن خاصّى کند، (فرشتگان)، او را يارى و مساعدت می كنند و به لعن هر كه مشغول است (آنان نيز) لعنش می كنند! آنگاه؛ به ستایش اين (مرد الهى) می پردازند و می گویند: بار إلها! بر اين بنده خود، صلوات (و سلام) بفرست! بندهاى كه؛ آنچه در امكانش بود (در راه تو) بخشيد و اگر بيش از آن، توانائى داشت، انجام مي داد. در اين هنگام؛ از جانب خداى عزّ و جلّ ندائى فرا می رسد كه: به حقيقت دعاى شما را دوست داشتم و ندايتان را شنيدم و بر روح وىصلوات (و سلام) فرستادم و او را نزد خودم از أخيار و برگزيدگان و پاكيزگان قرار دادم.» (1)
البته در فواید لعن به دشمنان اهل بیت(ع) در مقاله ای جداگانه خواهیم پرداخت (ان شاء الله) امّا به بیان این نکته کفایت می کنیم: لعن دشمنان اهل بیت(ع)، علی الخصوص لعن دشمنان امام حسین(ع) تا حدّی مهم است که معصومان(ع)، به شیعیان خود سفارش می کنند که در خانه شان کبوتر نگه دارند. چه ربطی دارد؟ روایت زیر را بخوانید:
داوود بن فرقد نقل می کند: در خانه امام صادق (ع) نشسته بودم که چشمم به كبوتر (حمام) افتاد كه مشغول خواندن بود و زياد مى خواند، امام (ع) به من نگاه نموده و فرمودند: «اى داود مى دانى اين حيوان چه مى گويد؟»
عرض كردم: «خير فدايت شوم.»
حضرت فرمودند: «قاتلين حسين بن على (ع) را نفرين مى كند از اين حيوان تهيه كنيد و در منازلتان نگهدارى كنيد.» (2)
پی نوشت:
1. حسن بن على، امام يازدهم عليه السلام، تفسير فاتحة الكتاب از امام حسن عسكرى عليه السلام - تهران، کعبه، چاپ: اول، 1404ق. صص 48- 49؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث نور 3/5.
2. ابن قولويه، جعفر بن محمد، كامل الزيارات، ترجمه ذهنى تهرانى - تهران، پيام حق، چاپ: اول، 1377، ص 316؛ با استفاده از همان نرم افزار.
پ.میعاد
منبع: مستور
نظرات ارسال شده