در آستانه ظهور

پهنه ایران اسلامی از اقوام مختلف تشکیل شده که هر یک بنا به رسم و سنت بومی منطقه خود در روز عاشورا ارادت خود را به سیدالشهداء(ع) نشان می‌دهند.یکی از این تصاویر که در یکی از شهرستانهای استان گیلان ثبت شده است، پیکر بی‌سر حضرت اباعبدا... را نشان می‌دهد که علی‌اصغر(ع) را به سینه خود چسبانده و شیری روی پیکر آن حضرت خم شده است.

به گزارش مشرق، در این که سر امام حسین علیه‌السلام کجا دفن شده است، منابع تاریخی شیعه و سنی گزارش‌های گوناگونی آورده‌اند تا آنجا که شش قول در این باره گفته شده است.

مقدمه :
امام سجاد (ع) در تبیین اهداف پدر خود (ع) که چیزی نبود جز " اصلاح امت پیامبر(ص) از زشتیهای اخلاقی و سوق جامعه بسوی مکارم و فضیلتها " ، آنجا که حضرتشان در وصیتنامه شان به برادرش محمد حنفیه هنگام خروج از مدینه می نویسند :
"..و من از روى خودخواهى و يا براى خوشگذرانى و یا براى فساد و ستمگرىاز مدينهخارج نمى گردم. همانا خروج کردم ، زیرا خواستار اصلاح در امت جدم بودم و امر به معروف و نهی از منکر را قصد نمودم. "1

پوشيدن لباس سياه شعار اهل مصيبت و علامت سوگواري و عزا است 

از هیچ کدام از ائمه روایت نشده که به پیروان خود اجازه چنین کار هایی را داده

و یا خود ایشان به این کارها برخواسته باشند و یا در زمانشان علنا 

یا مخفیانه کسی یا کسانی را به این کارها سفارش


ودسته بندی کرده و یا در ملا عام آبروی اسلام را برده باشند. 


تمام این کارها از اموری است که خداو پیامبر و امامان هیچ کدام به آن راضی نخواهند بود 


بدتر از همه این که نسبت دادن این امور به آن بزرگواران از بدترین گناهان و فجیع ترین خیانات و پرعقاب ترین معاصی است
-علامه سید محسن امین،التنزیه لاعمال الشبیه،ص20-

عمه جان آرام باش تا من با او سخن بگویم، رو به آن ملعون کرده و فرمود: ای پسر زیاد، مرا از مرگ می ترسانی؟ مگر ندانستی که کشته شدن عادت ما و شهادت مایه سربلندی ماست.

مرحوم علامه طهرانی می گوید: جهنّم محلّ صُدور و ورود قبائح است، و هر کس به هر مقدار از زشتی ها با خود داشته باشد، در صورتی که در مراحل و منازل بین راه تا قیامت پاک نشود باید با آتش قرین و توأم باشد.

به خيال خوش حکومت در ري، شمشير به دست شده بود و سپاه به راه انداخته بود تا حسين بن علي عليه السلام را بکشد. چقدر دو دلي کشيده بود.
چقدر ميان رفتن و نرفتن، ترديد مثل خوره به جانش افتاده بود. چقدر خار و ذليل شده بود مقابل چشمان حسين. چقدر وعده حکومت ري، عقل و هوشش را برده بود که وعده هاي ديگر را رد کر